نصب دتکتور اعلام حریق و اجرای سیستم اعلام حریق

دتکتور وسیله‌ای است که برای شناسایی زودهنگام آتش‌سوزی طراحی شده و به سرعت هشدار می‌دهد تا ساکنین بتوانند به‌طور ایمن مکان را تخلیه کنند. این سیستم‌ها به تسهیل واکنش اضطراری و تسریع روند کنترل حریق کمک می‌کنند. دتکتورهایی که دارای آلارم هستند، مفیدتر و مؤثرتر هستند و سیستم‌های هشدار بیشتر برای ارسال سیگنال به ایستگاه‌های آتش‌نشانی طراحی می‌شوند.

نصب دتکتور اعلام حریق

روش نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق باید با رعایت استانداردها و دستورالعمل‌های مناسب انجام شود. در این راستا، می‌توانید از روش‌های زیر برای نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق استفاده کنید:

• رعایت فاصله‌های استاندارد: برای نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق، باید فاصله‌های استاندارد را رعایت کنید. برای مثال، از وسایل گازسوز باید فاصله افقی ۱ تا ۳ متر و فاصله عمودی ۲ تا ۳ متر را رعایت کنید. همچنین، باید فاصله حدود ۳۰ سانتی‌متر از دیوارها و کمتر از ۱۵ سانتی‌متر از سقف را رعایت کنید.
• استفاده از کابل سیگنال: برای اتصال دتکتورها به سیستم اعلام حریق، از کابل‌های سیگنال استفاده کنید. این کابل‌ها باید به صورت روکار یا درون لوله نصب شوند و قادر به تحمل حداقل ۳۰ دقیقه مجاورت با حریق باشند.
• مطابقت با استانداردها: نصب تجهیزات سیستم اعلام حریق باید مطابق با استاندارد BS 5839 انجام شود. همچنین، کابل‌کشی باید مطابق با استاندارد BS 6207 انجام شود.
• نصب دتکتور اعلام حریق، شستی و آژیر: پس از اتمام سیم‌کشی سیستم، دتکتورها، شستی و آژیر باید نصب شوند تا عملکرد بهینه و ایمنی سیستم تضمین شود.

با رعایت این روش‌ها، می‌توانید دتکتور اعلام حریق را به درستی نصب کرده و از عملکرد صحیح آن برای اطلاع رسانی در صورت وقوع حریق بهره‌برداری کنید.

انواع دتکتورهای اعلام حریق

انواع دتکتورهای اعلام حریق عبارتند از:

• دتکتور حرارتی: شناسایی تغییرات دما برای تشخیص حریق.
• دتکتور دودی: شناسایی دود به عنوان نشانه حریق.
• دتکتور شعله‌ای: شناسایی شعله‌های آتش به عنوان نشانه حریق.
• دتکتور گازی: شناسایی نشت گازهای خطرناک.
• دتکتور مولتی (ترکیبی): ترکیب سنسورهای دود و حرارت برای تشخیص حریق.

دتکتورهای اعلام حریق با استفاده از این تکنولوژی‌ها، به صورت خودکار و سریع حریق را تشخیص می‌دهند و اعلام آن را به سیستم اعلام حریق ارسال می‌کنند. جهت تهیه و خرید دتکتور اعلام حریق با شرکت بست آلارم مشورت نمایید.

مراحل نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق

مراحل نصب دتکتور اعلام حریق به شرح زیر است:

1.  نصب پایه دتکتور:
   ابتدا پایه دتکتور را با استفاده از پیچ و رولپلاک به سقف محکم کنید.
2. اتصال سیم‌ها:
   سیم‌های دتکتور را مطابق با دستورالعمل ارائه شده توسط سازنده و فروشنده به پایه دتکتور متصل کنید.
3. نصب هد دتکتور:
   هد دتکتور را بر روی پایه نصب کنید. شکل هد بستگی به نوع دتکتور (دودی، حرارتی و ...) دارد.

نکات نصب در مدار:

• تنظیم در مدار: در سیستم‌های اعلام حریق، دتکتورهای دودی، حرارتی، شاسی و سایر اجزا می‌توانند در هر نقطه از مدار (اول، وسط یا آخر) نصب شوند.
• پلاریته: دتکتورها دارای پلاریته منفی و مثبت هستند.
• سیم‌کشی: سیم‌کشی دتکتورها باید به صورت موازی انجام شود و نباید انشعاب در مدار وجود داشته باشد. آخرین قطعه در مدار می‌تواند شاسی یا دتکتور باشد و عنصر انتهای خط (EOL) بر روی آن نصب می‌شود.

با رعایت این مراحل و نکات نصب، دتکتور اعلام حریق به درستی نصب خواهد شد و عملکرد صحیح آن تضمین می‌شود. در ضمن جهت خرید دتکتور اعلام حریق میبایست با شرکت پشتیبان کاربلد مشورت نمایید.

نکات مهم در نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق

نکته مهم در نصب دتکتور اعلام حریقها این است که تعداد دتکتورهای قابل نصب در هر زون ممکن است با توجه به استانداردهای مختلف سازندگان سیستم‌های اعلام حریق متفاوت باشد. قبل از نصب، لازم است دفترچه راهنمای سازنده را به دقت مطالعه کنید. با این حال، طبق استاندارد BS، معمولاً حداکثر 32 عدد دتکتورهای حرارتی و دودی می‌توانند در هر زون نصب شوند.

بررسی باطری ها در نصب دتکتور اعلام حریق

برای بررسی باتری‌ها در نصب دتکتور اعلام حریق، مراحل زیر را دنبال کنید:
اتصال مقاومت‌ها: ابتدا تمام مقاومت‌های انتهای خط زون‌ها و آژیرها را به ترمینال‌ها وصل کنید.
نصب باتری‌ها: دو عدد باتری 12 ولت را در پنل قرار دهید و آنها را با استفاده از یک سیم رابط به صورت سری به هم وصل کنید.
اتصال باتری‌ها به برد: باتری‌ها را با سیم‌های معمولاً سیاه (منفی) و قرمز (مثبت) به برد اصلی دستگاه وصل کنید.

بررسی چراغ‌ها:

• اگر چراغ "Power Supply Fault" روشن شود، نشان‌دهنده وجود مشکل در تغذیه است.
• با اتصال ورودی اصلی به برق 220 ولت، چراغ "Mains On" روشن می‌شود. اگر باتری‌ها خالی نباشند، چراغ نشانگر اشکال تغذیه خاموش خواهد شد.
• اقدام در صورت لزوم: اگر چراغ اشکال تغذیه همچنان روشن ماند، به معنی ضعیف، خالی یا نامرغوب بودن باتری‌هاست و بهتر است از باتری‌های جدید و فول‌شارژ استفاده کنید.

روش فاصله گذاری استاندارد

برای نصب دتکتور اعلام حریقهای دودی، استاندارد NFPA 72 هیچ فاصله مشخصی را تعیین نمی‌کند و فاصله‌ها بر اساس نظر تولیدکننده مشخص می‌شود. با این حال، برای جلوگیری از مشکلات احتمالی، فاصله دتکتورها معمولاً به مقدار نامی 30 فوت (9.1 متر) در نظر گرفته می‌شود.
برای محاسبه شعاع پوشش هر دتکتور، این فاصله را در عدد 0.7 ضرب می‌کنند که به این ترتیب شعاع تحت پوشش برای دتکتورهای دودی حدود 6.4 متر خواهد بود. این روش کمک می‌کند تا فاصله‌های بین دتکتورها در فضاهای کوچک و تنگ مانند راهروها بهینه‌تر شود. اگر فاصله‌ای که در راهنمای دستگاه ذکر شده با 9.1 متر مطابقت ندارد، باید نصب را مطابق با دستورالعمل‌های دقیق سازنده انجام دهید.

مشکلات رایج نصب دتکتور اعلام حریق اعلام حریق

مشکلات رایج در نصب دتکتور اعلام حریقهای اعلام حریق شامل موارد زیر است:

• سقف‌های مدل‌دار و کاذب: استفاده از سقف‌های مدل‌دار یا سقف‌های کاذب غیر عایق و شیب‌دار می‌تواند مسیر دود را مسدود کند و به دقت عملکرد دتکتور آسیب بزند.
• موانع ساختاری: وجود تیرچه‌ها، پارتیشن‌ها یا قفسه‌ها می‌تواند باعث لایه‌بندی هوا و موانع در مسیر دود شود، که باعث تأخیر در رسیدن دود به دتکتورها می‌گردد.
• سیستم‌های تهویه: سیستم‌های تهویه و جریان هوای ناشی از آنها ممکن است باعث اختلال در عملکرد دتکتورها شوند، به خصوص اگر هوای تهویه شده به سمت دتکتور هدایت شود و باعث نادیده گرفتن دود شود.
• ارتفاع تیر و تیرچه: اگر ارتفاع تیر و تیرچه از کف تا روکش سقف بیش از ده سانتی‌متر باشد، سقف به عنوان سقف صاف در نظر گرفته می‌شود و نصب دتکتور اعلام حریق روی این نوع سقف‌ها معمولاً بدون مشکل است.

با رعایت این نکات، می‌توانید از عملکرد بهینه دتکتورهای اعلام حریق در مواجهه با حریق‌ها اطمینان حاصل کنید.

سخن پایانی

در نهایت، دتکتورهای اعلام حریق ابزارهای حیاتی برای شناسایی و هشدار در برابر خطرات ناشی از آتش سوزی هستند که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند. دتکتورهای دودی، حرارتی، و ترکیبی با تشخیص دود و حرارت در انواع محیط‌ها به کار می‌روند، در حالی که دتکتورهای شعله و لیزری برای کاربردهای صنعتی و محیط‌های وسیع مناسب هستند.
دتکتورهای گازی و مونواکسید کربن نیز برای شناسایی نشت گازهای خطرناک طراحی شده‌اند. انتخاب و نصب صحیح این دتکتورها می‌تواند به طور مؤثری ایمنی محیط‌های مسکونی و تجاری را ارتقا دهد و خطرات ناشی از حریق را کاهش دهد.

سوالات متداول

1. دتکتور دودی چه زمانی باید نصب شود؟
   دتکتور دودی باید در مکان‌هایی نصب شود که احتمال تولید دود وجود دارد، مانند اتاق‌های نشیمن و خواب، به ویژه نزدیک آشپزخانه‌ها.
2. دتکتور حرارتی چه مزیتی دارد؟
   دتکتور حرارتی برای مکان‌هایی که دود زیاد است یا در معرض دماهای مختلف قرار دارد، مانند آشپزخانه‌ها، مناسب است زیرا تغییرات دما را شناسایی می‌کند.
3. دتکتور شعله چه نوع حریقی را شناسایی می‌کند؟
   دتکتور شعله برای شناسایی شعله‌های آتش و حریق‌های صنعتی طراحی شده است و می‌تواند سریع‌تر به تغییرات شعله پاسخ دهد.
4. دتکتور دودی مستقل چه ویژگی‌ دارد؟
   دتکتور دودی مستقل با باتری کار می‌کند و بدون نیاز به پنل مرکزی عمل کرده و پس از شناسایی دود به صورت خودکار آژیر می‌زند.